گچبری کلاسیک، یک هنر برجسته و معروف در دورههای هنری تاریخی است که از قرون وسطی تا قرن هجدهم میلادی رونق داشته است. در این هنر با استفاده از گچ (یک نوع سنگآهک نرم و سفید) طرحهای زیبایی خلق میشود. در گچ بری کلاسیک، هنرمندان از گچ برای ساختن تمثالها، نمادها، تزئینات دیواری و سقفی و سایر آثار هنری استفاده میکنند. گچ به دلیل خواصی مانند قابلتراش بودن و توانایی سفید شدن، برای ایجاد جزئیات دقیق و منحصر به فرد در آثار هنری بسیار مناسب است. در دورههای هنری مختلف، گچبری کلاسیک به عنوان یک روش محبوب در معماری، نقاشی و صنایع دستی کاربرد داشته است. آثار گچ بری کلاسیک معمولاً با دقت بالا، پیچیدگی طرح و زیبایی ظاهری طراحی و ساخته میشوند. از آثار مشهور گچ بری کلاسیک میتوان به تزئینات گچی در قصر ورسای در فرانسه و تزئینات گچی در کاخ ورسایل در انگلستان اشاره کرد. با وجود آنکه هنر گچبری کلاسیک یک هنر قدیمی به حساب میآید در دورههای مدرن (گچبری مدرن) نیز هنرمندان از این فنون معماری و تزئینات گچی برای زیباسازی بناها استفاده میکنند.