گچبری دیوار یکی از زیباترین و چشم نوازترین هنرها در عرصه معماری ساختمان میباشد. گچ بری دیوار را هنر ظریف کاری کندن و طراحی بر روی سطوح مختلف گچی میدانند. اولین نشانههای گچ بری دیوار به 7500 سال قبل از میلاد در اردن بر میگردد. در آن دوره انسانها از ترکیب سنگ آهک با آهک برای ساخت گچ استفاده میکردند. از سنگ آهک گرما ندیده در آن دوره و ترکیب آن با آهک استفاده میشد تا از حاصل آن که یک لایه گچ بود برای پوشاندن دیوارها، سقف و مکانهای گرمایشی منازل استفاده گردد. به علت چسبندگی بالایی که گچ دارد از این ترکیب از دیر باز برای چسباندن سطوح مختلف نیز استفاده میشده است. در اهرام ثلاثه مصر که یکی از کهنترین بناهای ساخت دست بشر میباشند نیز از گچ برای چسباندن سنگها استفاده شده است. در آغاز دوره معماری ایرانی به شکل و شیوهای که ماندگار شد، از گچ و گچبری برای ساختن و استحکام بناهای مختلف استفاده شده است. در دوره ایلامیان و هخامنشیان به معماری و مصالح مرتبط با آن نظیر گچکاری وگچبری دیوار، توجه خاصی شده است. استحکام بالایی که این ماده به ساختمانها بخشیده است در کنار پتانسیل بالایی که برای ظریف کاری ساختمان دارد، موجب پیشرفت استفاده از گچ و گچبری در طول تاریخ معماری در سرتاسر جهان و به ویژه معماری ایرانی و اسلامی گردیده است.